سرویس جهان مشرق _ امروز ۲۶ اکتبر ۲۰۲۱ میلادی، بیستمین سالگرد شلیک نخستین موشک ساخت گروه‌های مقاومت در نوار غزه علیه سرزمین‌های اشغالی است.

دو دهه قبل در سال ۲۰۰۱ و چنین روزی و در شرایطی که نوار غزه هنوز توسط اشغالگران صهیونیست تخلیه نشده بود، نیروهای مقاومت در این منطقه نخستین موشک کوتاه برد طراحی شده توسط رزمندگان فلسطینی را به سوی شهرک سدیروت در همسایگی غزه شلیک کردند.

شلیک نخستین موشک‌های قسام به شهرک سدیروت در سال 2001

این موشک کوچک و دست ساز، که آغازی برای راه درخشان مهندسان و طراحان فلسطینی در عرصه تولید بومی تسلیحات موشکی بود، به افتخار نخستین فرمانده جنبش ضد صهیونیستی در فلسطین یعنی عزالدین قسام که در سال ۱۹۳۵ توسط ارتش بریتانیا به شهادت رسید "قسام" نامگذاری شد.

موشک یا راکت قسام، اگرچه کوچک و با برد محدود بود و سر انفجاری بزرگی نیز نداشت، اما به نوعی نقطه عطف در درگیری‌ها برای آزادسازی فلسطین محسوب می‌شد؛ تا پیش از طراحی و تولید این سلاح، مردم مظلوم فلسطین بایستی با دست خالی، پرتاب سنگ و یا نهایتا تسلیحات انفرادی به نبرد با دشمن تا دندان مسلح می‌رفتند اما تشکیل نیروی بومی موشکی و آغاز هدف قرار دادن شهرک‌های اسرائیلی به تدریج معادلات نبرد را تغییر داده و در سال ۲۰۰۴ منجر به عقب نشینی ارتش رژیم صهیونیستی از نوار غزه شد.

مقاومت فلسطین چگونه از راکت قسام به موشک بالستیک سنگین رسید؟

شاید حتی نخستین رزمندگان و مهندسان فلسطینی در نوار غزه نیز که راکت قسام را با ابتدایی ترین تجهیزات و استفاده از ضایعات فلزی و سوخت قندی در سال ۲۰۰۱ طراحی و استفاده کردند، گمان نمی‌کردند که روزی برد موشک‌های بالستیک آنها سراسر سرزمین‌های اشغالی از حیفا در شمال تا بندر ایلات در جنوب این مناطق را پوشش دهد.

اما مقاومت غزه، با تکیه بر قدرت ایمان و شجاعت بی‌نظیر رزمندگان خود، فداکاری برخی دانشمندان فلسطینی که زندگی در رفاه و آسایش در خارج از فلسطین را فدای آرمان آزادی این کشور کرده و به زادگاهشان بازگشتند و البته کمک‌های بی دریغ جمهوری اسلامی ایران به عنوان بزرگترین حامی مردم مظلوم فلسطین با گذشت دو دهه از آن زمان، اکنون توان تسلیحاتی یگان‌های نظامی خود را به حدی رسانده که شلیک هزاران تیر راکت و موشک از زرادخانه‌اش موجب می‌شود تا دشمن صهیونیستی تنها پس از ۱۲ روز نبرد "سیف القدس" ناچار به عقب نشینی و درخواست آتش بس شود.

یکی از مشهورترین دانشمندان و طراحان نیروی موشکی مقاومت غزه، شهید پروفسور جمال الزبده، دارای مدرک دکترای رشته مکانیک از دانشگاهی در خاک امریکا بود که در سال ۱۹۹۴ میلادی تصمیم به بازگشت به غزه و تدریس در دانشکده اسلامی این منطقه گرفت. دکتر جمال الزبده به مدد دانش بالا و تخصص خود در زمینه مکانیک، سیالات و پیشرانه‌های موشکی، نقش اساسی در پیشبرد برنامه موشکی مقاومت فلسطین و تبدیل راکت‌های دست ساز و ابتکاری قسام، به موشک‌هایی نظیر بدر۳ و عیاش ۲۵۰ داشت که در نبرد بهار امسال تبدیل به کابوس صهیونیست‌ها و عامل اصلی درخواست آتش بس و عقب نشینی ارتش اسرائیل شد.

در روز دوم عملیات «شمشیر قدس» که با تجاوزات رژیم اشغالگر صهیونیستی علیه فلسطینیان در قدس و مسجد الاقصی و پس از آن پاسخ های قاطع موشکی مقاومت فلسطین آغاز شد، جنگنده های دشمن صهیونیستی یک مکان زیرزمینی را که احتمال می دادند دکتر الزبده به همراه شماری از مهندسان مقاومت در آنجا باشند را با بیش از ۲۰ تیر بمب هدایت شونده هدف قرار دادند که منجر به شهادت دکتر الزبده و همراهان وی از جمله پسرش و نیز شماری از فرماندهان تیپ غزه در گردان های القسام از جمله «باسم عیسی» شد.

از قسام ۱ تا عیاش ۲۵۰

راهبرد مقاومت در غزه برای مقابله با دشمن صهیونیستی پس از عقب نشینی ارتش این رژیم در سال ۲۰۰۴ متحول شد. مقاومت ابتدا تلاش خود را بر تولید انبوه راکت قسام۱ برای شلیک پرتعداد به شهرک سدیروت در ۴ کیلومتری غزه معطوف کرد، اما به تدریج برد مدل‌های بعدی این راکت نیز افزایش یافته و به ۱۲ و ۲۰ کیلومتر رسید که برای حمله به مناطق جنوبی عسقلان نیز کفایت میکرد.

در جنگ ۲۲ روزه در سال ۲۰۰۸ گروه‌های مقاومت نظیر حماس و جهاد اسلامی مجموعا ۲۰۴۸ تیر راکت قسام را به سوی شهرک‌های اسرائیلی شلیک کردند اما این میزان به اندازه کافی و رضایت بخش در قیاس با حملات وحشیانه نیروی هوایی اسرائیل نبود. اما به تدریج در سالهای بعد تا پیش از نبرد سال ۲۰۱۲ مقاومت دست به توسعه راکت‌های با برد و سر جنگی بیشتر نظیر S۴۰ و S۵۵ زد که اعداد مربوطه برد راکت‌ها را نشان می‌داد.

اما در نبرد سال ۲۰۱۲ نخستین تغییر جدی در موازنه موشکی میان مقاومت و دشمن صهیونیستی رقم خورد؛ جایی که ارتش اسرائیل پس از تنها ۸ روز نبرد با شلیک بیش از ۱۵۰۰ راکت و موشک روبرو شده و سریعا از طریق مذاکرات دست به توقف درگیری زد.

نخستین بار در این سال بود که مقاومت غزه دست به شلیک ۲ موشک به سمت جنوب تل آویو پایتخت رژیم صهیونیستی زد؛ اقدامی که حتی از سوی حزب الله در جنگ ۳۳ روزه نیز انجام نشده بود (طبق معادله خویشتنداری بیروت در برابر تل آویو). مقامات صهیونیستی مدعی بودند که ایران راکت‌های فجر۵ خود را با برد ۷۵ کیلومتر به حماس اهدا کرده است، اما گروه‌های مقاومت با به نمایش درآوردن موشک‌های M۷۵ و J۸۰ اعلام کردند که از این تسلیحات برای حمله به تل آویو استفاده کرده‌اند.

در سالهای بعد و مابین جنگ بزرگ ۵۱ روزه در سال ۲۰۱۴ تا عملیات شمشیر قدس در بهار امسال، مقاومت از موشک‌های سنگین و برد بلند با توانایی شلیک صدها فروند در روز استفاده کرد تا به توانایی حمله دقیق به تاسیسات حساس رژیم صهیونیستی دست یابد. در زیر به معرفی مهمترین موارد از این موشک‌ها و موارد اصابت موفق آنها می‌پردازیم:

نخستین شلیک رسمی موشک خیبر یا M۳۰۲ با برد ۱۶۰ کیلومتر توسط گروه جهاد اسلامی و اصابت موشک به شمال شهر تل آویو و فاصله ۱۴۱ کیلومتری از نوار غزه.

شلیک و اصابت دقیق راکت‌های بدر۳ به نیروگاه برق عسقلان و مخازن نفتی مستقر در آن در نبرد امسال شمشیر قدس.

حمله به خط لوله انتقال نفت بندر اشدود به ایلات با موشک‌های A-۱۲۰ که در پرتابگرهای ۸ فروندی توسط بخش رسانه‌ای مقاومت به نمایش درآمدند.

حمله سنگین و بیش از ۱۰۰ فروندی به شهر تل آویو در روزهای پایانی نبرد شمشیر قدس که موجب رفتن بیش از ۳ میلیون نفر در شمال اسرائیل به پناهگاه شد.

حمله با پهپاد انتحاری شهاب به تاسیسات شیمیایی اسرائیل در نزدیکی نوار غزه.

رونمایی از موشک بالستیک تاکتیکی و نقطه زن عیاش ۲۵۰ و حمله با ۱ تیر از این موشک به فرودگاه بندر ایلات در جنوب اسرائیل و فاصله 213 کیلومتری و عبور از تمامی سامانه‌های پدافندی این رژیم نظیر پاتریوت و گنبد آهنین.